Ταξιδιωτικός οδηγός του/της Luciano Despina

Luciano Despina
Luciano  Despina
Ταξιδιωτικός οδηγός του/της Luciano Despina

παραδοσιακά εστιατόρια \ διεθνή κουζίνα, ποτό, bars ,μαγαζιά ένδυσης

Η πλατεία του Ευόσμου είναι απο τις πιο δημοφιλή περιοχές της Θεσσαλονίκης. Πληθώρα απο μαγαζιά για όλες τις ηλικίες και τις κουλτούρες. Έχει εστιατόρια με παραδοσιακή κουζίνα, vegan επιλογές αλλά και διεθνή κουζίνα απο όλο τον κόσμο. Τα bars - νυχτερινά κέντρα διασκέδασης προσελκύουν κόσμο απ ολη την Θεσσαλονίκη ,απο τα περίχωρα και ικανοποιούν όλα τα γούστα και τις ηλικίες. Η πλατεία βρίσκεται στο κέντρο του Ευόσμου και περιστοιχίζετε απο τις κύριες οδούς της περιοχής. Γύρο απο την πλατεία υπάρχουν μαγαζιά ένδυσης, αθλητικών ειδών , βραδινής ένδυσης, γάμου, υποδήματα ,αξεσουάρ, καλλυντικά ,χρυσοχοεία για γυναίκες ,άντρες και παιδία. Σε όλη την περιοχή το παρκάρισμα στους δρόμους είναι δωρεάν.
Η πλατεία του Ευόσμου είναι απο τις πιο δημοφιλή περιοχές της Θεσσαλονίκης. Πληθώρα απο μαγαζιά για όλες τις ηλικίες και τις κουλτούρες. Έχει εστιατόρια με παραδοσιακή κουζίνα, vegan επιλογές αλλά και διεθνή κουζίνα απο όλο τον κόσμο. Τα bars - νυχτερινά κέντρα διασκέδασης προσελκύουν κόσμο απ ολη την Θεσσαλονίκη ,απο τα περίχωρα και ικανοποιούν όλα τα γούστα και τις ηλικίες. Η πλατεία βρίσκεται στο κέντρο του Ευόσμου και περιστοιχίζετε απο τις κύριες οδούς της περιοχής. Γύρο απο την πλατεία υπάρχουν μαγαζιά ένδυσης, αθλητικών ειδών , βραδινής ένδυσης, γάμου, υποδήματα ,αξεσουάρ, καλλυντικά ,χρυσοχοεία για γυναίκες ,άντρες και παιδία. Σε όλη την περιοχή το παρκάρισμα στους δρόμους είναι δωρεάν.
Evosmou Square
29 Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
Η πλατεία του Ευόσμου είναι απο τις πιο δημοφιλή περιοχές της Θεσσαλονίκης. Πληθώρα απο μαγαζιά για όλες τις ηλικίες και τις κουλτούρες. Έχει εστιατόρια με παραδοσιακή κουζίνα, vegan επιλογές αλλά και διεθνή κουζίνα απο όλο τον κόσμο. Τα bars - νυχτερινά κέντρα διασκέδασης προσελκύουν κόσμο απ ολη την Θεσσαλονίκη ,απο τα περίχωρα και ικανοποιούν όλα τα γούστα και τις ηλικίες. Η πλατεία βρίσκεται στο κέντρο του Ευόσμου και περιστοιχίζετε απο τις κύριες οδούς της περιοχής. Γύρο απο την πλατεία υπάρχουν μαγαζιά ένδυσης, αθλητικών ειδών , βραδινής ένδυσης, γάμου, υποδήματα ,αξεσουάρ, καλλυντικά ,χρυσοχοεία για γυναίκες ,άντρες και παιδία. Σε όλη την περιοχή το παρκάρισμα στους δρόμους είναι δωρεάν.
Evosmou Square
29 Ευαγγελισμού της Θεοτόκου

Ιστορικό,θρησκευτικό, αξιοθέατο

Είναι ο παλαιότερος μεταβυζαντινός ναός της Δυτικής Θεσσαλονίκης. Ο ναός του Αγίου Αθανασίου είναι το σύμβολο του Ευόσμου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Έχει ανακηρυχθεί με υπουργική απόφαση ιστορικό διατηρητέο μνημείο και στο τέμπλο του βρίσκονται μερικές από τις πιο παλιές εικόνες που χρονολογούνται όλες από το έτος 1819. Ήταν στις αρχές του 19ου αιώνα που για άγνωστους λόγους μνημονεύεται ο εξισλαμισμός του ενήλικου γιου του Γεωργίου (Τραγιανού), ο οποίος πήρε το όνομα Αλής και τέθηκε υπό την καθοδήγηση του Αράπ Χατζή Μεχμέτ. Πιθανότατα ο εξισλαμισθείς έλαβε ως κτήμα του μεγάλο τμήμα από το τσιφλίκι. Το πρόσωπο αυτό συνδέεται άμεσα με την ανέγερση του ναού του Αγίου Αθανασίου. Η τοπική παράδοση διασώζει την πληροφορία ότι κατόπιν θαυμαστού οράματος ο Αλής αποφασίζει να παραχωρήσει σημαντική έκταση, για να κτίσουν οι χριστιανοί κάτοικοι της περιοχής ένα ναό προς τιμήν του εμφανισθέντος Αγίου Αθανασίου. Ο ναός άρχισε να οικοδομείται το 1817 –σύμφωνα με άλλη εκδοχή το 1812- και αποπερατώθηκε το 1819, όπως προκύπτει από την κτιτορική επιγραφή στο τέμπλο του. Ο τύπος του ναού του Αγίου Αθανασίου είναι τρίκλιτη βασιλική με ξύλινη δίρριχτη στέγη και ξύλινο περίστωο, τύπος ευρέως διαδεδομένος στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Η ανέγερση ολοκληρώνεται με την προσωπική εργασία των κατοίκων το επόμενο έτος, σε χώρο όπου παλαιότερα υπήρχαν στάβλοι, οι οποίοι βεβαίως γκρεμίσθηκαν. Η ανθεκτικότητα και η γραφικότητα του κτίσματος (είναι το παλαιότερο σωζόμενο σε όλη την εκτός των τειχών δυτική Θεσσαλονίκη) φανερώνουν την ευσέβεια, την τέχνη και την επιμέλεια των κτητόρων του ναού σε όλες τις μετέπειτα γενιές των χριστιανών της περιοχής μας. Η συμβολή του παραχωρήσαντος την έκταση, του εξισλαμισθέντος Αλή, φαίνεται ότι ήταν πολύ μεγάλη, διότι και χρήματα προσέφερε, αλλά και φρόντισε με σωζόμενο κιτάπι να «προικοδοτήσει» το ναό με σημαντική πέριξ αυτού έκταση. Η παράδοση μάλιστα εμμένει στην πληροφορία ότι πήγαινε ο ίδιος κρυφά τις νύκτες εκεί για να προσευχηθεί. Επομένως η όλη ιστορία του αποτελεί μία ακόμη περίπτωση κρυπτοχριστιανού, ο οποίος με τη φαινομενική του αλλαξοπιστία πέτυχε να εξασφαλίσει ναό για τις λατρευτικές ανάγκες των χριστιανών του τσιφλικιού. Απόδειξη της γενναίας οικονομικής συμβολής του κτίτορος «Αλή» αποτελεί και η συλλογή των δέκα παλαιότερων εικόνων του ναού, οι οποίες χρονολογούνται όλες το έτος 1819. Πρόκειται για εικόνες της επαρχιακής μακεδονίτικης αγιογραφίας του 19ου αιώνα, οι οποίες πρέπει να αποδοθούν πιθανότατα στον αγιογράφο Μαργαρίτη Λάμπου από την Κολακιά (Πύργος, Χαλάστρα), χωριό με πλούσια παράδοση αγιογράφων που άφησαν έργα τους στις περιοχές Θεσσαλονίκης, Ημαθίας, Πιερίας, Κιλκίς και Χαλκιδικής. Οι εικόνες του ναού φανερώνουν υψηλή τέχνη. Το γεγονός μάλιστα ότι είναι δέκα και φιλοτεχνήθηκαν με τη χρήση και φύλλων χρυσού αποκαλύπτει εμμέσως πλην σαφώς το χορηγό, που κάλεσε και φιλοξένησε επί μακρόν τον αγιογράφο μέχρις ότου τελειώσει το θεάρεστο έργο του. Οι εικόνες αυτές είναι τοποθετημένες όλες στο τέμπλο, το οποίο έχει και μέρη ξυλόγλυπτα. Οι δράσεις για τους φτωχούς & άστεγους λειτουργούν εδώ και χρόνια και έχει αναλάβει την διανομή του συσσιτίου στην αυλή του Ναού για 400-450 άτομα που προσφέρεται καθημερινά από τους ανθρώπους του ναού με την βοήθεια και των εθελόντριων κυριών.
Είναι ο παλαιότερος μεταβυζαντινός ναός της Δυτικής Θεσσαλονίκης. Ο ναός του Αγίου Αθανασίου είναι το σύμβολο του Ευόσμου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Έχει ανακηρυχθεί με υπουργική απόφαση ιστορικό διατηρητέο μνημείο και στο τέμπλο του βρίσκονται μερικές από τις πιο παλιές εικόνες που χρονολογούνται όλες από το έτος 1819. Ήταν στις αρχές του 19ου αιώνα που για άγνωστους λόγους μνημονεύεται ο εξισλαμισμός του ενήλικου γιου του Γεωργίου (Τραγιανού), ο οποίος πήρε το όνομα Αλής και τέθηκε υπό την καθοδήγηση του Αράπ Χατζή Μεχμέτ. Πιθανότατα ο εξισλαμισθείς έλαβε ως κτήμα του μεγάλο τμήμα από το τσιφλίκι. Το πρόσωπο αυτό συνδέεται άμεσα με την ανέγερση του ναού του Αγίου Αθανασίου. Η τοπική παράδοση διασώζει την πληροφορία ότι κατόπιν θαυμαστού οράματος ο Αλής αποφασίζει να παραχωρήσει σημαντική έκταση, για να κτίσουν οι χριστιανοί κάτοικοι της περιοχής ένα ναό προς τιμήν του εμφανισθέντος Αγίου Αθανασίου. Ο ναός άρχισε να οικοδομείται το 1817 –σύμφωνα με άλλη εκδοχή το 1812- και αποπερατώθηκε το 1819, όπως προκύπτει από την κτιτορική επιγραφή στο τέμπλο του. Ο τύπος του ναού του Αγίου Αθανασίου είναι τρίκλιτη βασιλική με ξύλινη δίρριχτη στέγη και ξύλινο περίστωο, τύπος ευρέως διαδεδομένος στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Η ανέγερση ολοκληρώνεται με την προσωπική εργασία των κατοίκων το επόμενο έτος, σε χώρο όπου παλαιότερα υπήρχαν στάβλοι, οι οποίοι βεβαίως γκρεμίσθηκαν. Η ανθεκτικότητα και η γραφικότητα του κτίσματος (είναι το παλαιότερο σωζόμενο σε όλη την εκτός των τειχών δυτική Θεσσαλονίκη) φανερώνουν την ευσέβεια, την τέχνη και την επιμέλεια των κτητόρων του ναού σε όλες τις μετέπειτα γενιές των χριστιανών της περιοχής μας. Η συμβολή του παραχωρήσαντος την έκταση, του εξισλαμισθέντος Αλή, φαίνεται ότι ήταν πολύ μεγάλη, διότι και χρήματα προσέφερε, αλλά και φρόντισε με σωζόμενο κιτάπι να «προικοδοτήσει» το ναό με σημαντική πέριξ αυτού έκταση. Η παράδοση μάλιστα εμμένει στην πληροφορία ότι πήγαινε ο ίδιος κρυφά τις νύκτες εκεί για να προσευχηθεί. Επομένως η όλη ιστορία του αποτελεί μία ακόμη περίπτωση κρυπτοχριστιανού, ο οποίος με τη φαινομενική του αλλαξοπιστία πέτυχε να εξασφαλίσει ναό για τις λατρευτικές ανάγκες των χριστιανών του τσιφλικιού. Απόδειξη της γενναίας οικονομικής συμβολής του κτίτορος «Αλή» αποτελεί και η συλλογή των δέκα παλαιότερων εικόνων του ναού, οι οποίες χρονολογούνται όλες το έτος 1819. Πρόκειται για εικόνες της επαρχιακής μακεδονίτικης αγιογραφίας του 19ου αιώνα, οι οποίες πρέπει να αποδοθούν πιθανότατα στον αγιογράφο Μαργαρίτη Λάμπου από την Κολακιά (Πύργος, Χαλάστρα), χωριό με πλούσια παράδοση αγιογράφων που άφησαν έργα τους στις περιοχές Θεσσαλονίκης, Ημαθίας, Πιερίας, Κιλκίς και Χαλκιδικής. Οι εικόνες του ναού φανερώνουν υψηλή τέχνη. Το γεγονός μάλιστα ότι είναι δέκα και φιλοτεχνήθηκαν με τη χρήση και φύλλων χρυσού αποκαλύπτει εμμέσως πλην σαφώς το χορηγό, που κάλεσε και φιλοξένησε επί μακρόν τον αγιογράφο μέχρις ότου τελειώσει το θεάρεστο έργο του. Οι εικόνες αυτές είναι τοποθετημένες όλες στο τέμπλο, το οποίο έχει και μέρη ξυλόγλυπτα. Οι δράσεις για τους φτωχούς & άστεγους λειτουργούν εδώ και χρόνια και έχει αναλάβει την διανομή του συσσιτίου στην αυλή του Ναού για 400-450 άτομα που προσφέρεται καθημερινά από τους ανθρώπους του ναού με την βοήθεια και των εθελόντριων κυριών.
Church of Agios Athanasios Evosmos
Markou Mpotsari
Είναι ο παλαιότερος μεταβυζαντινός ναός της Δυτικής Θεσσαλονίκης. Ο ναός του Αγίου Αθανασίου είναι το σύμβολο του Ευόσμου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Έχει ανακηρυχθεί με υπουργική απόφαση ιστορικό διατηρητέο μνημείο και στο τέμπλο του βρίσκονται μερικές από τις πιο παλιές εικόνες που χρονολογούνται όλες από το έτος 1819. Ήταν στις αρχές του 19ου αιώνα που για άγνωστους λόγους μνημονεύεται ο εξισλαμισμός του ενήλικου γιου του Γεωργίου (Τραγιανού), ο οποίος πήρε το όνομα Αλής και τέθηκε υπό την καθοδήγηση του Αράπ Χατζή Μεχμέτ. Πιθανότατα ο εξισλαμισθείς έλαβε ως κτήμα του μεγάλο τμήμα από το τσιφλίκι. Το πρόσωπο αυτό συνδέεται άμεσα με την ανέγερση του ναού του Αγίου Αθανασίου. Η τοπική παράδοση διασώζει την πληροφορία ότι κατόπιν θαυμαστού οράματος ο Αλής αποφασίζει να παραχωρήσει σημαντική έκταση, για να κτίσουν οι χριστιανοί κάτοικοι της περιοχής ένα ναό προς τιμήν του εμφανισθέντος Αγίου Αθανασίου. Ο ναός άρχισε να οικοδομείται το 1817 –σύμφωνα με άλλη εκδοχή το 1812- και αποπερατώθηκε το 1819, όπως προκύπτει από την κτιτορική επιγραφή στο τέμπλο του. Ο τύπος του ναού του Αγίου Αθανασίου είναι τρίκλιτη βασιλική με ξύλινη δίρριχτη στέγη και ξύλινο περίστωο, τύπος ευρέως διαδεδομένος στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Η ανέγερση ολοκληρώνεται με την προσωπική εργασία των κατοίκων το επόμενο έτος, σε χώρο όπου παλαιότερα υπήρχαν στάβλοι, οι οποίοι βεβαίως γκρεμίσθηκαν. Η ανθεκτικότητα και η γραφικότητα του κτίσματος (είναι το παλαιότερο σωζόμενο σε όλη την εκτός των τειχών δυτική Θεσσαλονίκη) φανερώνουν την ευσέβεια, την τέχνη και την επιμέλεια των κτητόρων του ναού σε όλες τις μετέπειτα γενιές των χριστιανών της περιοχής μας. Η συμβολή του παραχωρήσαντος την έκταση, του εξισλαμισθέντος Αλή, φαίνεται ότι ήταν πολύ μεγάλη, διότι και χρήματα προσέφερε, αλλά και φρόντισε με σωζόμενο κιτάπι να «προικοδοτήσει» το ναό με σημαντική πέριξ αυτού έκταση. Η παράδοση μάλιστα εμμένει στην πληροφορία ότι πήγαινε ο ίδιος κρυφά τις νύκτες εκεί για να προσευχηθεί. Επομένως η όλη ιστορία του αποτελεί μία ακόμη περίπτωση κρυπτοχριστιανού, ο οποίος με τη φαινομενική του αλλαξοπιστία πέτυχε να εξασφαλίσει ναό για τις λατρευτικές ανάγκες των χριστιανών του τσιφλικιού. Απόδειξη της γενναίας οικονομικής συμβολής του κτίτορος «Αλή» αποτελεί και η συλλογή των δέκα παλαιότερων εικόνων του ναού, οι οποίες χρονολογούνται όλες το έτος 1819. Πρόκειται για εικόνες της επαρχιακής μακεδονίτικης αγιογραφίας του 19ου αιώνα, οι οποίες πρέπει να αποδοθούν πιθανότατα στον αγιογράφο Μαργαρίτη Λάμπου από την Κολακιά (Πύργος, Χαλάστρα), χωριό με πλούσια παράδοση αγιογράφων που άφησαν έργα τους στις περιοχές Θεσσαλονίκης, Ημαθίας, Πιερίας, Κιλκίς και Χαλκιδικής. Οι εικόνες του ναού φανερώνουν υψηλή τέχνη. Το γεγονός μάλιστα ότι είναι δέκα και φιλοτεχνήθηκαν με τη χρήση και φύλλων χρυσού αποκαλύπτει εμμέσως πλην σαφώς το χορηγό, που κάλεσε και φιλοξένησε επί μακρόν τον αγιογράφο μέχρις ότου τελειώσει το θεάρεστο έργο του. Οι εικόνες αυτές είναι τοποθετημένες όλες στο τέμπλο, το οποίο έχει και μέρη ξυλόγλυπτα. Οι δράσεις για τους φτωχούς & άστεγους λειτουργούν εδώ και χρόνια και έχει αναλάβει την διανομή του συσσιτίου στην αυλή του Ναού για 400-450 άτομα που προσφέρεται καθημερινά από τους ανθρώπους του ναού με την βοήθεια και των εθελόντριων κυριών.